یک شعر/22

خاک بیدخت هزاران آفرین بر خاک بیدخت      به خاک پاکِ پاکِ پاکِ بیدخت هزاران آفرین بر سرزمینش     که من هگز نمی بینم قرینش بوَد بیدخت همچون اختری پاک     که تابد از زمین بر چرخ و افلاک دیار عارفان و قطب الاقطاب     سرا و مولد مردان کمیاب دیارش زادگاه عارفان است     مقامش فوق تفهیم و بیانادامه خواندن «یک شعر/22»