نوروز

یادی از گذشته/8 – 47

ملاّی آخوند شهربانو (قسمت پایانی) خاطره ی خود از رفتن به مکتب خانه و به قول خودمان ملاّی مرحومه کربلایی شهربانو را به آخر رسانده بودم. ولی یکی از همشهریان عزیز، آقای حاج عزیزالله محب الرّضا، فرزند مرحوم حاج عباسعلی محب الرّضا (قرچه بیدختی سابق) ضمن ارسال خاطره ی زیر، یادآور شدند که به موضوع

یادی از گذشته/7 – 47

ملاّی آخوند شهربانو (۷) معمولاً روزی یکی دو تن از زنان همسایه به ملاّ آمده و آخوند را به «وَرخوندَه» (مجلس روضه خوانی) دعوت می کردند. آخوند هم دست کم دعوت یکی از آنها را قبول می کرد. آخوند که از ملاّ بیرون می رفت، بچه ها با خیال راحت با دوستان خود به گفت

یادی از گذشته/6 – 47

ملاّی آخوند شهربانو (۶)ترتیب آموزش قرآن اینطور بود که یک روز»الفبا» را فقط به صورت مفتوح می خواندیم؛ یک روز به صورت کسره دار؛ و یک روز با ضمّه. حروف ساکن را نیز همزمان یاد می گرفتیم. برای هر کدام از تنوین ها هم یک روز در نظر گرفته می شد. به طور مثال، روزی

یک شعر/36

از بيابان بوي گندم مانده است ….. عشق روي دست مردم مانده استآسمان بازيچه ي طوفان ماست ….. ابر نعش آه سرگردان ماستباز هم يک روز طوفان مي شود …..هر چه مي خواهد خدا آن مي شودمي روم افتان و خيزان تا غدير…..باده ها مي نوشم از جوشن کبيرآب زمزم در دل صحرا خوش است

یادی از گذشته 5 – 47

ملاّی آخوند شهربانو (۵) محمد و چهار پنج پسر ديگر كه از امبار برگشتند، كوزه ها را در سايه ي ديوار گذاشته و به طرف اتاق آخوند رفتند تا اجازه ي خروج بگیرند. آخوند که داخل اتاقش مشغول آماده کردن چای بر روی یک چراغ والور بود، صدای محمد را که شنید، گفت: «پسرها، چرا

میلاد مسعود حضرت علی (ع)

میلاد با سعادت امیر موٌمنان، حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام، و روز پدر مبارک باد.

یادی از گذشته/4 -47

ملاّی آخوند شهربانو (۴) سرخلیفه رو کرد به آخوند و گفت: «آخوند، با حروف آشناست.» نگاهم به طرف آخوند افتاد. داشت با یکی از بچه ها حرف می زد. تازه متوجه شدم که در حالیکه من سرگرم پرسش و پاسخ با سرخلیفه بودم، مادرم مکتب خانه را ترک کرده بود. در یک لحظه خودم را

یادی از گذشته/ 3-47

ملاّی آخوند شهربانو (۳) بیشتربچه ها سِپَرَه در دست داشتند. تعدادی نیز که پیشرفته تر از بقیه بودند، از روی قرآن کامل تمرین می کردند. مرحومه آخوند شهربانو هم در میان بچه ها بود. درس می داد و درس می پرسید. تکه چوبی نیز در دست داشت که از آن هم برای تنبیه بچه ها

یادی از گذشته/ 2 -47

ملاّی آخوند شهربانو (۲) درب ملاّ باز بود. صدای قیل و قال بچه ها از مونِ سِرا (داخل حیاط) به گوش می رسید. وارد راهرو که شدیم، قبل از هر چیز کوزه های سفالی متعددی که در سایه ی دیوار ردیف شده بود، توجهم را به خود جلب کرد.از مادرم پرسیدم: «این همه کوزه مال