حکیمی گفت: خداوند تعالی فرشتگان را از خردِ نیالوده به شهوت خلق فرمود و حیوانات را از شهوتِ نیامیخته به خرد. اما آدمی را از عقل و شهوت آمیخته خلق ساخت. از این رو، هرآنکس که خردش بر شهوت پیروزی یابد، از فرشتگان نیک تر بود. و کسی که شهوتش بر عقل چربد، از بهترین حیوانات بود. شاعري که پندارم جامي است، همین مضمون را به شعر نیک سروده است:
آدمیزاده طرفه معجونی است کز فرشته سرشته وز حیوان گر کند میل این، بود کم از این ور کند میل آن، شود به از آن
*برگرفته از کتاب «کشکول شیخ بهایی«، دفتر پنجم، قسمت دوم.
به عنوان یک بیدختی متولد سال 1328 خورشیدی سعی دارم خاطرات و دانسته های خود در باره بیدخت چند دهه پیش را بازگو کنم. به عنوان چاشنی، برخی مطالب کوتاه دینی، فرهنگی و ادبی نیز اضافه می شود. عکس های قدیمی نیز جایگاه خاص خود را دارند. البته از آنجا که سرگرم نگارش و تالیف مجموعه کتاب های «زیر آسمان بیدخت» (که جلد اول آن با عنوان "کربلائی ملا اسدالله، خادم الفقرا" و جلد دوم آن با عنوان "بیدخت در گذر زمان" منتشر شد ) هستم، درج مطالب مربوط به بیدخت قدیم کمتر شده است چراکه ترجیح می دهم آنها را ابتدا در مجموعه ی مورد نظر انتشار دهم. در ادامه ی راه، همواره نیازمند راهنمائی و همکاری دوستان و همشهریان عزیز هستم؛ انشاءالله دریغ نخواهند ورزید.
View more posts